Wszystko, co spotyka nas w dzieciństwie, warunkuje osobę, którą jesteśmy jako dorośli, zwłaszcza te bolesne doświadczenia, które naznaczają nas na całe życie. Poniżej znajdziesz zestawienie głównych ran emocjonalnych, które pojawiają się w dzieciństwie i które mogą na zawsze zmienić życie człowieka.
1. Strach przed porzuceniem
Strach przed porzuceniem jest jednym z najczęstszych lęków, jakie mają dzieci w początkowym okresie dorastania, zwykle około 4 roku życia.
Lęk przed porzuceniem i pozostawieniem samemu sobie dotyka każde małe dziecko w bardzo intensywny sposób, warunkując w dużym stopniu jego dorosłą osobowość i przyszłe związki.
Ten powszechny lęk pojawia się u dzieci, które żyją w środowiskach, w których nie otrzymują czułości, miłości, wsparcia i towarzyszenia niezbędnego do tego, by mogły rozwijać się w naturalny sposób i nawiązywać relacje przywiązania z otoczeniem.
Ponadto lęk przed porzuceniem może rozwinąć się również u dzieci, które dostrzegają brak troski lub brak zainteresowania ze strony rodziców w stosunku do nich, mimo że tak nie jest. W takich przypadkach osoba ta może w przyszłości rozwijać relacje oparte na zależności emocjonalnej wobec innej osoby.
2. Strach przed odrzuceniem
Lęk przed odrzuceniem może być związany z lękiem przed porzuceniem i wynika z doświadczeń z dzieciństwa, w których dziecko nie było akceptowane przez grupę rówieśniczą, rodzinę lub rodziców.
Odrzucenie wynika z niskiego poziomu samooceny i rozwoju serii myśli autodeprecjonujących, opartych na przekonaniach takich jak „jestem bezwartościowy” lub „jestem bezużyteczny” albo „nikt nigdy mnie nie pokocha”.
Według portalu o rodzicielstwie https://parent.pl, ranę spowodowaną odrzuceniem można z czasem wyleczyć, zastępując te negatywne myśli bardziej pozytywnymi i adaptacyjnymi, które podkreślają zdolności, osiągnięcia i pozytywne aspekty.
3. Rana zdrady
Doświadczenia, w których dziecko czuje się zdradzone przez rodziców, mogą pozostawić głęboki ślad w zdrowiu psychicznym dorosłego człowieka w późniejszym okresie życia.
Rana ta jest szczególnie dotkliwa, gdy rodzic wielokrotnie zdradza dziecko, wówczas u dzieci pojawiają się uczucia niechęci, a nawet zazdrości wobec rodzeństwa, które otrzymuje to, co mu obiecano.
Ranę zdrady generują zwykle osoby dorosłe, które muszą mieć kontrolę nad wszystkimi sytuacjami, by nie dopuścić do tego, by ludzie wokół nich ich zdradzili, i które wysoko cenią takie pojęcia jak przyjaźń, lojalność czy wierność.
4. Rana upokorzenia
Rana upokorzenia występuje u dzieci, których rodzice w dzieciństwie systematycznie je poniżali lub ośmieszali.
W miarę dorastania osoby te często rozwijają niską samoocenę, emocjonalną zależność od innych i ciągłą potrzebę zewnętrznej walidacji, akceptacji i aprobaty. Ranę upokorzenia pokonuje się poprzez wybaczenie tym, którzy upokarzali ich w przeszłości i zapomnienie o tych wszystkich bolesnych doświadczeniach.
