Każda kobieta w okresie ciąży wierzy i marzy o tym, że jej dziecko będzie zdrowe i sprawne. I kiedy dziecko się rodzi, dostaje maksimum punktów w skali Apgara, kobieta oddycha z ulgą, ciesząc się, że jej marzenie się spełniło. Około drugiego roku życia nagle pojawiają się problemy. Zauważamy, że dziecko rzadko się uśmiecha, nie możemy złapać z nim kontaktu wzrokowego, zachowuje się inaczej. Diagnoza jest dla kobiety piorunująca. Autyzm? Przecież moje dziecko urodziło się zdrowe!
Autyzm jest zaburzeniem neurologicznym. Ma ścisły związek z mózgiem, nierzadko ma podłoże genetyczne. Objawia się zwykle około drugiego roku życia, a trwa w zasadzie do śmierci. Z autyzmu nie da się całkowicie wyleczyć, można jedynie wypracować pewne sposoby radzenia sobie z ograniczeniami, jakie autyzm ze sobą niesie. Jakie objawy dają zaburzenia autystyczne?
Dziecko autystyczne nie reaguje na nasze polecenia. Sprawia wrażenie, że w ogóle ich nie słyszy, dlatego często rodzice w pierwszej kolejności zabierają dziecko do laryngologa. Autystyk nie bawi się z innymi dziećmi, nie jest zainteresowany ich towarzystwem, wręcz go unika. Nie potrafi wyrażać swoich emocji, nie porozumiewa się gestami, a zazwyczaj nawet nie mówi. Autyzm ma wiele odmian, ciężko jest więc opisać jednoznaczne objawy, pewne jest jednak, że zachowanie autystyka jest odbierane przez środowisko jako dziwne.
Przyczyny autyzmu nie są do końca znane. Autyzm może mieć podłoże genetyczne, naukowcy twierdzą, że za jego wystąpienie może być odpowiedzialny także nieprawidłowy poziom serotoniny, powodujący zaburzenia w pracy mózgu. Niektóre badania dowodzą, że jeżeli w okresie ciąży matka zażywa leki przeciw depresji, ryzyko wystąpienia autyzmu u dziecka jest większe.
Dziecko autystyczne jest bardzo wyczulone na hałas, wręcz do nie znosi. Sztywnieje w wyniku dotyku, nie lubi przytulania, nie utrzymuje kontaktu wzrokowego. Ma swój świat, do którego nikogo nie wpuszcza. Co więcej, autystyk nie potrafi reagować na ból. Jego zachowania są stereotypowe, np. kręcenie się w kółko. Bardzo źle znosi wszelkie zmiany, lubi powtarzalność i schematy.
Wiadomość o autyzmie dziecka jest dla rodziców wstrząsem, szokiem. Rodzice z jednej strony są rozczarowani, że ich dziecko nie jest takie, jak inne dzieci. Z drugiej strony boją się, bo chcą przecież mu pomóc, a nie potrafią tego zrobić. Najlepszą pomocą dla autystycznego dziecka jest zaprowadzenie go na terapię. Indywidualna praca z autystykiem pozwoli na maksymalne jego usamodzielnienie i wykorzystanie jego potencjału. Pocieszeniem może być fakt, że autystycy, choć zamknięci w swoich światach, nierzadko są bardzo zdolnymi i utalentowanymi w różnych dziedzinach osobami. Warto więc poświęcić im czas i uwagę, by swoje talenty mogli rozwijać, rozwijając przy tym siebie.